EDWARD GAŁUSTOW - MALARSTWO

EDWARD GAŁUSTOW ukończył Wydział Malarstwa i Grafiki Uniwersytetu Państwowego w Witebsku (Białoruś). Członek Związku Polskich Artystów Plastyków Warszawskiego Okręgu. Specjalizuje się głównie w malarstwie sztalugowym i rysunku. Uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych, w Polsce, we Włoszech, na Węgrzech, Grecji, Francji, Gruzji i na Białorusi. Prace artysty znajdują się w zbiorach prywatnych i muzealnych w Polsce i wielu krajach Europy i Ameryki. Od wielu lat mieszka i tworzy w Polsce. Ważniejsze wystawy indywidualne: Wrocław, Częstochowa, Barlinek, Leszno, Grudziądz, Jarosław, Radzyń Podlaski, Olkusz, Petrowice (Czechy), Kielce, Toruń.

Baśniowy (?) świat Edwarda Gałustowa
Skojarzenia takie wydają się dość oczywiste. Obrazy przywołują niezwykły świat znany z baśni i fantastycznych opowieści. Są malowane soczystymi, głównie czerwono-złotymi barwami, przywołującymi trochę klimat włoskiego renesansu. Jest jednak w tych pracach, równie wyraźny rys wschodni, co nie dziwi, wszak autor wywodzi się z tego kręgu. Jego bajeczne postaci mają coś z klimatu ormiańskiego czy perskiego, sprawiają też wrażenie jakby wyszły z bajek „Tysiąca i jednej nocy”. Jednak równie dobrze można dostrzec w nich postaci uczestniczące w szaleństwie weneckiego karnawału.

Na niektórych obrazach, pełnych ruchu, widać wyraźnie nawiązanie do, przecież też związanego z Witebskiem Marca Chagalla. Malarsko wyrażona baśń, nie o baśni nam wszak mówi, jest li tylko metaforą świata, nie baśniowego bynajmniej, lecz tego który nas otacza. Umiejętne połączenie dwóch nie tylko malarskich, ale też kulturowo różnych dwóch światów, to zapewne największa siła w malarstwie Gałustowa. Jeszcze raz pokazuje oczywistą prawdę, że dobra sztuka zawsze łączy, stanowiąc nierozerwalną całość.

Dla śledzącego twórczość Gałustowa, pewnym zaskoczeniem muszą być zapewne jego prace abstrakcyjne. Utrzymane w niezwykłej, jakże odmiennej od tych pierwszych kolorystyce, są dopełnieniem wspomnianych obrazów figuratywnych. Tu również można mówić o bardzo udanym połączeniu dwóch światów, tego tworzonego ludzką ręką i umysłem, ze światem niezależnym od woli człowieka, a jaki odczytuję w abstrakcjach Gałustowa.